شالازیون و روش های درمان آن

شالازیون به برجستگی بسیار کوچک در لبه پلک یا حتی نزدیک آن گفته می شود که در اثر گرفتگی مجرای خروجی غدد ترشح شده چربی پلک بنام غدد میبومین ، ایجاد می شود.در اکثر موارد در ابتدا یک گل مژه وجود دارد که عفونت حاد و آبسه این غدد است.

درد یا قرمزی ایجاد شده در گل مژه در صورت عدم درمان و بهبود، بعد از گذشت مدتی کمتر می شود ولی این کم شدن به معنای از بین رفتن بیماری نیست چرا ممکن است توده بعد از گذشت مرحله التهابی بصورت یک توده بدون درد و حساسیت خود را نشان دهد که شالازیون نام دارد و داخل آن مواد التهابی مزمن بنام لیپوگرانولوم است .

در اکثر موارد شالازیون مشکل ظاهری ایجاد می‌کند ولی در بعضی موارد می تواند منجر به ایجاد گوشت اضافه( بافت گرانولوماتوز)، افتادگی پلک یا استیگماتیسم گردد.

علت ایجاد شالازیون

بروز بیماری شالازیون معمولا در افرادی که دچار بیماری های التهابی مرتبط با پوست یا چشم هستند رخ می دهد. به عنوان مثال می توان گفت که بیماری های بلفاریت، درماتیت سبورئیک ممکن است در ایجاد بیماری نقش داشته باشند.

احتمال ایجاد این توده در بعضی از افراد بیشتر می باشد ویژگی های این افراد به شرح زیر است:

• افرادی که قبلا چشم آن ها دچار گل مژه شده است.
• افرادی که داروی رآکوتان مصرف می‌کنند
• افرادی که به بیماری سل مبتلا هستند.
• مبتلا بودن به بیماری سرطان پوست
• بیماری دیابت

علائم نشان دهنده شالازیون

به طور معمول افرادی که چشم آن ها دچار شالازیون می شود دردی را احساس نمی کنند و تنها پلک آن ها دچار یک توده می باشد از جمله علائم نشان دهنده این عارضه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• متورم و قرمز شدن پلک که در اثر تجمع غدد چربی می باشد.
• ایجاد تاری دید در اثر بزرگ بودن شالازیون چرا که باعث ایجاد فشار به تخم چشم می شود.

نکته: به طور معمول شالازیون در سنین 30 تا 50 سالگی اتفاق می افتد و در ایجاد آن در کودکان به نسبت بزرگسالان بسیار کمتر است.

روش های درمان شالازیون

زمانی که هر کدام از علائم مربوط به بیماری شالازیون را داشتید سریعا به بهترین جراح چشم  مراجعه کنید تا ابتدا بیماری تشخیص و در نهایت با انجام یک روش درمانی مناسب بتوان آن را درمان کرد. از انواع روش های درمانی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اصل درمان شالازیون همانند گل مژه، کمپرس گرم است.

درمان با دارویی

در ابتدا به منظور درمان شالازیون از قطره ها و یا پمادهای چشمی استفاده می شود در بعضی از مواقع با توجه به میزان اندازه شالازیون از طریق تزریق استروئیدی می توان ورم و التهاب ایجاد شده را کاهش داد.

همچنین در صورت داشتن عفونت های باکتریایی چشمی قرص های آنتی بیوتیک تجویز می شود.

درمان به روش جراحی

در صورتی که درمان با روش دارویی پاسخگو نبود پزشک متخصص چشم از جراحی برای درمان استفاده می کند. انجام جراحی نیز به صورت سرپایی و با بی حسی موضعی انجام می شود و بعد از آن جراح غده شالازیون را به طور کامل تخلیه می کند.

بعضی از مواقع ممکن است بعد از جراحی مجدد شالازیون ایجاد شود که در این شرایط می بایست ابتدا نمونه برداری انجام شود و بعد از آن با بررسی نمونه، علت زمینه ای ایجاد آن را تشخیص داد.

آیا امکان پیشگیری از بیماری شالازیون وجود دارد؟

با رعایت برخی از نکات می توان از ایجاد بیماری شالازیون پیشگیری کرد برخی از این اقدامات عبارتند از:

• هر روز صبح با آب گرم و شامپو بچه یا شامپو روغن درخت چای آبه پلک ها را شستشو دهید
• یکی از راه های انتقال آلودگی از راه دست می باشد که برای جلوگیری از بروز این مشکل حتما دست های خود را به طور دائم بشویید.
• در صورت استفاده از لنز های چشمی حتما دست های خود را ضدعفونی کنید.
• در صورت استفاده از لوازم آرایشی حتما به تاریخ انقضای آن توجه کنید و ازمصرف لوازم آرایشی تاریخ گذشته به شدت اجتناب کنید.
• از مالش زیاد چشم های به شدت خودداری کنید.
• از چشم های خود در برابر آلودگی هوا، گردغبار و … محافظت کنید.

سوالات متداول